.jpg)
مصطفی کواکبیان نماینده و کاندیدای اصلاح طلب مجلس که این روزها در حال تبلیغات انتخاباتی برای خود است در پایگاه اینترنتی اش به شدت از فقدان همشهری بهایی اش ابراز ناراحتی کرده است.وی در قسمت معرفی مهدیشهر سمنان نوشته است:
" پایه گذاری صنعت در شهرستان مهدیشهر(سنگسر) به دهه 1350 شمسی باز می گردد . در این دهه هژبر یزدانی سرمایه دار فقیدسنگسری، طرح ایجاد 13 کارخانه عظیم را در جنوب غربی مهدیشهر به اجرا درآورد . تا پیش از وقوع انقلاب 57 و کوچ اجباری او به کاستاریکا، وی سه کارخانه ریسندگی پاکریس، کفش اطمینان و پی وی سی، را به ثمر نشاند و سنگسر آنروز عملا به شهری مهاجرپذیر بدل شد.
پس از خروج او از کشور، روند رشد صنعت مهدیشهر پس از وقفه ای طولانی مدت باردیگر سیر صعودی یافت و به تدریج واحدهای دیگری در کنار کارخانجات هژبر یزدانی شکل گرفت"
البته آقای کواکبیان نگفته که چرا امروز سنگ هژبر بهایی را به سینه می زند؟ و از او بعنوان سرمایه دار فقید که در سال 57 کوچ اجباری کرد یاد می کند؟!
احتمالا جناب کواکبیان نیکی می داند که تراکم سرمایه در دست هژبر یزدانی به حدی بود که او تمام ساختمان های بزرگ تهران نظیر ساختمان پلاسکو و ساختمان آلومینیوم و برج سپهر - محل کنونی شعبه مرکزی بانک صادرات - را خریداری کرد. وی مالک هزاران رأس گوسفند بود. تعداد گوسفندان هژبر یزدانی به حدی زیاد بود که وی در یک مورد 400 سگ گله از خارج به ایران وارد کرد!
وی افزون بر بهره برداری از شیر و مواد لبنی و گوشت این گوسفندان، چرم آنها را در کارخانه های چرمسازی خویش فرآوری می کرد و سپس آنها را به صورت کفش های دست دوز گرانقیمت به بازار می فرستاد. هژبر یزدانی برای تولید این کفش ها کارخانه های کفش ایران و فروشگاه های زنجیره ای آن را ایجاد کرده بود و کفش های تولیدی خود را به صورت انحصاری در فروشگاه های کفش ایران به فروش می رساند.
وی برای خود گارد و محافظان مخصوص داشت و هر واحد تجاری یا کارخانه ای را که اداره می کرد به زور از مالکش خریداری می نمود!
